Het is vandaag een “gewone” dag. Gewoon. Ik voel me gewoon, ik zie er gewoon uit. Bart werkt gewoon en de kinderen zijn gewoon naar school. En om 16.15 ga ik gewoon naar het ziekenhuis.
Ik ga gezellig met Ed naar de natuurwinkel. Lekkere dingen kopen. Ik leidde geen extreem leven qua eten en drinken, was “bewust” bezig. Maar ik wil iets doen. Meer groente heb ik besloten. Dat moeten dan salades worden want gekookte groenten bah. Tenzij Curry. Groentesapjes, soja dingen. Alles wat ik nu eet moet zeer smaakvol zijn. Wanneer ik iets smaakvol vind, geniet ik ervan, daar wordt ik blij van. Snap je. Vandaar dus.
Om 15.15 worden we gebeld of we eerder kunnen komen. Dat kunnen we. Er schiet even door mijn hoofd dat het misschien plotseling dringender is geworden of erger. Nee, natuurlijk niet. Er viel een gat en dat willen ze opvullen.
We komen om de uitslag van de MRI te horen. En hoe het met de kalkspatjes zit. Dat laatste hebben we al van de huisarts gehoord. De kalkspatjes bevatten geen kankercellen. Een MRI gingen ze maken, had ik begrepen, om een beter beeld te krijgen van het geheel.
We zijn om 15.45 in het ziekenhuis. We moeten wachten in een behandelkamertje. Ik zeg tegen Bart dat ik had verwacht dat we de Chirurg aan een bureau zouden ontmoeten. De dame die ons naar het kamertje brengt laat weten dat ze het heel fijn vindt dat we eerder konden komen. We moeten ongeveer 20 minuten wachten voor we aan de beurt zijn.
Maakt niet uit hoor……………
De Chirurg herhaalt een beetje wat er zoal aan onderzoeken heeft plaatsgevonden de afgelopen week en verteld dat het laatste MRI onderzoek 3 nieuwe plekjes aantonen. Plekjes die dus niet met de mammo zijn gezien en ook niet met de echo. De Radioloog die 2 weken geleden de echo met biopsie heeft gedaan heeft ook de MRI beoordeeld. En hij heeft bedacht dat hij opnieuw een echo (gerichter) wilt maken met een biopsie. Dus 3 plekken bekijken en meteen prikken.
Ik krijg een beetje langzaam gevoel hiervan. We praten over nog meer dingen. Wat voor opties er bestaan qua opereren, wat voor soorten kanker er bestaan bladiebla. De mededeling waar ik nu wat mee kan is die van het onderzoek dat weer gaat plaatsvinden. Eigenlijk had hij me wat mij betreft vanmorgen dit telefonisch kunnen mededelen en dan had ik vandaag die echo kunnen krijgen en morgen die uitslag. Ongeduldig? Ik?
Wanneer ik hem vriendelijk verzoek de uitslag niet weer over het weekend heen te tillen krijgen we een afspraak op vrijdag.
Met de mammacareverpleegkundige hebben we nog een gesprekje. Een kwartier later als we weer buiten staan weet ik al niet meer waarover.
Gelukkig geen stereotactisch gedoe morgen want dat wil ik nooit meer meemaken. Mijn rechterborst is in elkaar geslagen. Zo ziet ze eruit en voelt ze. Pimpelpaarsblauwzwartgeel, au. Maar dat gaat wel weer over.
’s Avonds wil ik in bad want dat kan weer een paar dagen niet door die biopsies. Ik zeur veel over wat ik allemaal niet kan. Zielug……..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten